Malinowska Skała Szczyrk

Malinowska Skała jest szczytem zwornikowym w głównym grzbiecie pasma Baraniej Góry w Beskidzie Śląskim (zwornik to miejsce zbiegu przynajmniej trzech wypukłych form ukształtowania terenu takich jak grzbiet. Najczęściej jest to wierzchołek, choć może to być też przełęcz).

Masyw Malinowskiej Skały (jak i cały grzbiet, biegnący od niej przez Malinów i Przełęcz Salmopolską, aż po Kotarz) zbudowany jest z tzw. zlepieńców z Malinowskiej Skały. Skała ta, tworząca nieciągły poziom składający się z szeregu izolowanych soczewek, spotykana jest tylko w Beskidzie Śląskim oraz Beskidzie Śląsko-Morawskim.

Masyw Malinowskiej Skały – jak i cały grzbiet, biegnący od niej przez Malinów i Przełęcz Salmopolską, aż po Kotarz – zbudowany jest z tzw. zlepieńców z Malinowskiej Skały. Skała ta, tworząca nieciągły poziom składający się z szeregu izolowanych soczewek, spotykana jest tylko w Beskidzie Śląskim oraz Beskidzie Śląsko-Morawskim.

Malinowska Skała usytuowana ok. 60 m na północ od szczytu, tuż przy szlaku turystycznym, jest wychodnią skalną w kształcie rozczłonkowanej ambony o wymiarach 6 × 14 × 5 m. Jej fotografie znajdują się praktycznie we wszystkich publikacjach krajoznawczych opisujących te góry. Jest też przedstawiana na niezliczonych wzorach kart pocztowych. Od 1977 roku wychodnia ta jest objęta ochroną jako pomnik przyrody nieożywionej.